گناه با پنج شرط!

من و تو چقدر خدا را در حیطه زندگی شخصی‌مان می‌بینیم؟ چقدر در خلوت‌هایمان خدا را ناظر می‌بینیم؟

پشت نیت‌های درونی‌مان که کسی از آن با خبر نیست، چقدر وجود کسی را می‌بینیم که عالِم به پنهان و آشکار است؟

در روایت داریم که معصیت نکنید، چرا که آنکه شاهد است، خود حکم کننده است. اگر انسان در جلوی چشم قاضی جرمی را مرتکب شود، به نظر شما می‌تواند آن را انکار کند؟ اما حکایت زیر در رابطه با مردی است که توان مقابله با گناهان را نداشت و جواب امام حسین(ع) به او که با پنج شرط می‌توانی گناه کنی!

براستی آنچنان که حضرت امیر(ع) می‌فرمایند گناه نکردن بسی آسان‌تر از توبه کردن است. همان چیزی که همه دانشمندان عالم به آن معتقدند و ما همه می‌دانیم. یعنی: پیشگیری بهتر از درمان است. این منطقی است که هر خردمندی را وادار به تصدیق می‌کند، و اما روایت شده است که:

 

شخصی آمد نزد امام حسین (ع). گفت من فردی گنهکارم، و توان مقابله با گناه هم در من نیست. پس مرا نصیحتی کن!

حضرت فرمودند:

پنج تا کار را انجام بده، بعد هرچه می‌خواهی گناه کن!!

1-  روزی خدا را نخور، بعد هر چه می‌خواهی گناه کن.

2-  از مملکت خدا بیرون رو، بعد هر چه می‌خواهی گناه کن.

3-  برو جایی که خدا تو را نبیند، و بعد هر چه می خواهی گناه کن.

4-  وقتی فرشته مرگ برای قبض روح به سراغت آمد، او را از خود دور کن و بعد هر چه می خواهی گناه کن.

5-  وقتی که مالک جهنم  خواست تو را داخل آتش نماید، پس داخل مشو و بعد هر چه می‌خواهی گناه کن. 

 

منبع: زبدة الاحادیث/ج1/ص32